Isaak

Portret van een vertrouwde zwerver op het Falconplein.

Elke avond van de zomer in 2008, wandelde Isaak van zijn stamkroeg ergens op het Eilandje, naar een bankje op het Falconplein, toen nog toegankelijk voor cirkelend verkeer, voor de barak van fritkraam 't Falcon. Hij had de gewoonte om de frietjes die mensen lieten vallen op de tast te verzamelen, en vervolgens de duiven daarmee te voederen. Omdat hij blind was gaf hij de de duiven vaak sigarettenpeukjes, maar hij zag gelukkig niet dat ze die lieten liggen, want hij ging enkel op het tevreden kirrende geluid van de dieren af.

Vaak gaven mensen hem het laaste van hun frietzakje, omdat hij steeds gehurkt op de grond naar frietjes zocht en de indruk gaf zelf honger te hebben. Hij had atlijd dezelfde vuile trainingsbroek aan, een wandeslok bij zich om wanneer hij te dronken was het evenwicht te kunnen bewaren, en een fles (leeg) wijn in de hand. Zijn tocht van het Eilandje tot die bewuste bank duurde ongeveer een uur, hoewel de afstand ongeveer 500 m bedroeg. Ik woonde toen in een appartement dat uitkeek over het plein, en het aanschouwen van het langzame voorbijwandelen van Isaak was een dagelijkse gewoonte bij het avondmaal. Het duurde ongeveer drie rode lichten voor Isaak om het kruispunt met de Brouwersvliet over te steken, het spectaculairste deel van zijn tocht.

De foto's heb ik gemaakt tijdens eenzelfde tocht, het portret heb ik met zijn toestemming gemaakt op de hoek, nadat ik hem met het oversteken van de straat had geholpen. Een half uur later maakte ik het tweede beeld vanuit het vensterraam, Isaak was toen ongeveer 50m van de plek waar ik het eerste beeld nam.

De foto's zijn niet van een gewelige kwaliteit, maar ze hebben een emotionele waarde. Isaak verdween die winter.

In de gallerij onderaan kan u de gehele fotoreeks vergroot bekijken.